کیفیت خواب پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه جراحی قلب باز بیمارستان های استان مازندران و عوامل مرتبط با آن: یک مطالعه مقطعی

چکیده زمینه و هدف: از جمله مشاغلی که درگیر نوبت کاری و اختلال خواب ناشی از آن است، گروه پزشکان و پرستاران می باشد که در این میان، شغل پرستاری در آمیخته با وضعیت نوبت کاری و اختلال خواب برخاسته از آن بوده است و این مسأله موجب از هم گسیختگی بنیاد جسمی و روانی فرد و بروز مشکلاتی می شود. اختلال خواب می تواند در محیط کار بر پیکیره ارائه وظایف محوله شغلی صدمه زده و باعث تخریب کیفیت و کمیت آن و همچنین افت شدید عملکرد حرفه ای _ که اساساً پاسخی بر نیاز های بیماران است _ شود. این پژوهش با هدف بررسی کیفیت خواب پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب باز بیمارستان های استان مازندران و عوامل مرتبط با آن در سال 1391 انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی- مقطعی و بر روی کلیه پرستاران شاغل در بخش های مراقبتهای ویژه جراحی قلب باز بیمارستان های استان مازندران (63 نفر) انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها در این مظالعه شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و همچنین پرسشنامه کیفیت خواب پیتسزبرگ (psqi) بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده ازنرم افزار آماری spss16 و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (t- مستقل، chi-square) و مورد تجربه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که از مجموع پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب باز بیمارستان های استان مازندران، 84% دارای کیفیت خواب پایین بودند، بعلاوه، یافته ها نشان داد بین کیفیت خواب و متوسط تعداد شیفت شب در ماه، ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (004/0 p=). بحث و نتیجه گیری: درصد بالایی از پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب باز، دارای کیفیت خواب پایین       می باشند و افزایش تعداد شیفت شب در ماه، نقش عمده ای در کاهش کیفیت خواب آنان داشته است. لذا با توجه به اثرات نامطلوب کیفیت پایین خواب پرستاران بر کیفیت مراقبت آنها، انجام برنامه ریزی های مناسب جهت بهبود کیفیت خواب پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه جراحی قلب باز ضروری به نظر می رسد.  واژگان کلیدی: پرستاران، کیفیت خواب، بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب باز.